மான்சிக்காக – பாகம் 07 – மான்சி கதைகள்

180-1-1அந்த வலியில் மான்சியின் மயக்கம் தெளிய…. ஆவ் என்ற அலறலுடன் எழுந்திருக்க முயன்றவளை அழுத்திக்கொண்ட சத்யன் அசுர வேகத்தில் தனது இடிகளை அவள் பெண்மையின் ஆழத்தில் இறக்கினான்… என்ன நடக்கிறது என்று நிமிடத்தில் உணர்ந்தவள்,,

கண்களை திறவாமல் தன் பலம் முழுவதையும் திரட்டி சத்யனின் நெஞ்சில் கைவைத்து தள்ளி “ ஏய் விடுடா என்னை” என்று அலறினாள்.. அவளை இறுக்கியணைத்த சத்யன் தனது இடுப்பின் வேகத்தை அதிகரித்தபடி “ மான்சி நான்தான் மான்சி” என்று அவள் காதருகே கிசுகிசுத்து விட்டு அவளின் உதடுகளை கவ்வி சப்பியபடி தனது வேகத்தை அதிகரிக்க…

அவ்வளவு வேகத்தை தாங்கமுடியாமல் அதிர்ந்தது மான்சியின் உடல், அவனின் பரந்துவிரிந்த நெஞ்சுக்கு கீழே மான்சியின் வெள்ளை தனங்கள் நசுங்கியது.. அவன் கவ்வியிருந்த உதடுகளை ஆத்திரமாய் பிடுங்கிக்கொண்டு “ மாமா நீயா இப்படி?” என்று வேதனையுடன் அலறியவளின் முகத்தோடு முகம் இழைத்து…

“ என்னால கட்டுப்படுத்த முடியலையே மான்சி, என்னை மன்னிச்சுடு” என்று ரகசிய குரலில் உளறியபடி தனது வேகத்தை அதிகமாக்கி, அவளின் பெண்மையை பிளந்து கட்டினான்… “ வேண்டாம் மாமா… இது மகா கேவலம்.. நான் ஒருநாளும் உன்னை அப்படி நினைக்கலை மாமா,, என்னை விட்டுடு” என்று மான்சி அழுகையுடன் கெஞ்ச..

“ நான் மட்டும் நெனைச்சேனா? எவளையுமே ஏறெடுத்துப் பார்க்காம இருந்தேனே, உன்கிட்ட இப்படி விழுந்துட்டேனே” என்று புலம்பியவாறே சற்று வளைந்து அவள் மார்பில் தன் முகத்தை வைத்து அழுத்திக்கொண்டு “ என்னை கேவலமா நெனைக்காத மான்சி… உன் அழகுக்கு முன்னாடி நான் தோத்துட்டேன் மான்சி” என்று மூச்சுவாங்க பேசியபடி இயங்கினான்..



முதலில் பயங்கரமாக தனது எதிர்ப்பை காட்டிய மான்சி நேரமாக ஆக துவண்டு போய் சிறுசிறு முனங்களுடன் அமைதியானாள், சிலநிமிடங்கள் கழித்து வேனாம் மாமா என்னைவிடு” என்று மீண்டும் அவள் முனங்க.. “ இல்ல மான்சி இந்த நிமிஷமே என் உயிர் போனாலும் பரவாயில்லை, எனக்கு நீ இப்போ வேனும்” என்று புலம்பியவனைப் வழிவிரித்துப் பார்த்தவள் அதன்பின் செத்த பிணம் போல் கிடந்தாள்…

சத்யனின் இயக்கம் நிற்க்கும் நேரம், மோசமாய் அவளுக்குள துள்ளித் துடித்தது சத்யனின் உறுப்பு,, மான்சி மான்சி என்று ஆயிரம் முறை பிதற்றினான்… வெறிகொண்டு உதட்டை கவ்வினான்,, மூர்க்கத்தனமாக மார்புகளில் முட்டி மோதினான்,, அவளின் டாப்ஸ்க்கு மேலாக சிறு காம்புகளை தேடி கவ்வினான்… மான்சியின் எதிர்ப்புகள் முற்றிலும் அடங்கிப்போனது… சத்யனின் இயக்கமும் நின்றுபோனது,,



துடித்த உறுப்பு தனது நீரை அவள் கருவரைக்குள் சென்று கக்கிவிட்டு வந்தது… அயர்ந்து போய் அவள்மீதே கவிழ்ந்தான்… முகத்தோடு முகம் வைத்து இழைத்தான் மான்சியின் கண்ணீர் கட்டுக்கடங்காமல் வழிந்தது… சத்யனின் மூச்சு சீரானதும் அவளை விட்டு இறங்கினான்.. உணர்சிகள் வடிந்ததும் நிலவரம் புரிந்தது.. கண்ணீர்விடும் அக்காவின் மகளைப் பார்த்து செய்வதறியாது திகைத்தான்.. அவசரமாக அவளது நிர்வாணத்தை தனது வேட்டியால் மூடியவன். தனது டிரவுசரை தேடி அணிந்து கொண்டான்..

See also  மனசுக்குள் நீ - பாகம் 29 - மான்சி தொடர் கதைகள்

மான்சியின் கண்ணீரைக் கண்டு தன்னையே வெறுத்த சத்யனை இடிபோல் அழைத்தது வீரேந்திரனின் குரல் வெளியேயிருந்து… அழைப்பை தொடர்ந்து படபடவென்று கதவை தட்டும் ஒலி… ஏராளமான பேச்சு குரல்கள் வந்துட்டாங்க….. எல்லாம் போச்சு…. எல்லாமே முடிஞ்சு போச்சு… மான்சியைப் பார்த்தான்… முகத்தை மூடிக்கொண்டு அழுதுகொண்டிருந்தாள்… சத்யன் எழுந்து கதவை திறந்து வெளியே வர… “ மாமா மான்சி வந்தாளா?” என்றபடி உள்ளே பார்த்த தேவா…



தங்கையின் கதறலை கண்டு அதிர்ச்சியுடன் உள்ளே ஓட… அவனைத் தொடர்நது வீரேனும் ஓடினான்… ஊர் மக்கள் ஏராளமானோர் கையில் டார்ச்லைட்டுடன் வந்திருக்க,, அவர்களை விலக்கிக்கொண்டு கடைசியாக வந்த மீனாள் வந்தாள்.. தமக்கையை பார்த்ததும் தலை குனிந்த சத்யனை குழப்பமாக பார்த்தபடி உள்ளே போனாள் மீனாள்… கூட்டத்துக்குள் இருந்து வந்த ராமையா சூழ்நிலை உணர்ந்து சத்யனின் அருகே வந்து “ சின்னய்யா என்னோட சின்ன வண்டி வரப்புல நிக்கிது …

அதை எடுத்துகிட்டு வீட்டுக்கு போகலாம். எதுவாயிருந்தாலும் அங்க வந்து பேசிக்கலாம், மொதல்ல இங்கிருந்து நகருங்க ” என்று அவனை தள்ளிக்கொண்டு அவருடைய டிவிஸ் பிப்டி இருந்த இடத்திற்கு போனார்.. ராமையா வண்டியில் அமர்ந்து ஸ்டார்ட் செய்ய… சத்யன் வண்டியில் ஏறி அமரவும் “ அடப்பாவி என் குடிய கெடுத்துட்டியேடா” என்று மீனாவின் அலறல் கேட்கவும் சரியாக இருந்தது… அவர்கள் வண்டி போகப்போக அக்காவின் அலறல் தேய்ந்து மறைந்தது.

” உறக்கம் வரவில்லை எனக்கு…

” என்னை உடைத்தது நீதானே…

” படுக்கை விரிப்புற்குள்…

” என்னை பாடாய்ப் படுத்தும் மலரே…

” நான் நிஜத்தில் விழித்திருக்க…

” என்னை கனவில் கொல்கிறாயே…

” உன் சுவாசத்தில் தொடங்கி…

” உன் அசைவுகளில் வாழ்ந்து…

” உன் நிராகரிப்பில் நான் சாவேன்!



Leave a Comment

error: read more !!