இப்போ ஏணி மேலே ஏறி நிக்கும்போது பாத்தவுடன், அன்னிக்கி நினச்சது சரிதான்னு பட்டது என்று சொல்லி சிரித்து விட்டு, அது சரி சும்மா இருக்கும்போது இப்படி இருக்கே, மாமா மாதிரி மூடு வந்தப்போ எவ்வளு பெரிசாகும் அன்பு என்றாள். அன்பு நெளிந்தான். அவன் தம்பி விஸ்வரூபம் எடுத்தான்.
மாமியின் அடியில் அக்டோபர் மாசத்து மதுராந்தகம் ஏறி போல், நீர் நிரம்பி வழியும் நிலைக்கு வந்து விட்டது. இந்த விசயத்தில் மாமி கொஞ்சம் கெட்டிகாரி. அன்பை தர்ம சங்கடத்துக்கு ஆளாக்க வேண்டாம் என்று எண்ணி, அன்பு நீ நல்ல பையன். உங்க அம்மா சொலி இருக்கா. நான் தான் இப்படி சொல்றேன்.
நீ அதை பத்தி ஒன்னும் மனசில் வெச்சுகாதே. உன்மேல் எனக்கு ஒரு கண்.இப்போ உன்னோடதை பார்த்தவுடன், ஒன்னும் முடியலே போ. சரி. சரி. சீக்கிரம் வா. வந்து இந்த அகிலா மாமியை கொஞ்சம் சமாதான படுத்து என்று சொல்லி, அவன் லுங்கியை அவிழ்த்தாள். ஈட்டி போல் நின்ற அவன் பூளை பிடித்து கொஞ்சி அதை உருவி விட்டாள். இந்த மாதிரி ஒன்னு இருந்தா நன்னா இருக்குமேன்னு நினச்சேன்.
நல்ல வேலை ஒன்னோடது கிடைத்தது. சரி வா என்று சொல்லி உள்ளே பெட் ரூமுக்கு கூடி கொண்டு போய் அவனை பெடில் ஒக்கரவைத்து, அன்பு உன் லுங்கியை நான் அவிழ்த்தேன் இல்லே. அது போல இந்த மாமி வஸ்த்ரத்தை நீயே அவிழ் என்று சொன்னாள். அன்புக்கு கேக்கவா வேண்டும். அவனுக்கு பெருத்த சந்தேகம். இதெல்லாம் கனவா அல்லது நினைவா.
எந்த மாமியை நினைத்து யாருக்கும் தெரியாமல் கை அடித்தேனோ, அதே மாமி வலிய வந்து தன் சாமானை காட்டறாள். சரி இது தான் நல்ல சந்தர்ப்பம் என்று எண்ணி, ம்மமியின் தொங்கிய முலைகளை ரவிக்கையுடன் சேர்ந்து பிசைந்து, பின் ரவிக்கையை கயட்டி,முலைக்கு சற்றும் பிட் ஆகாத போட்டு இருந்த ப்ராவையும் கயட்டினான். மாமாவுக்கு எது இருக்கோ இல்லையோ கண்ணா பின்னா என்று பிசைந்து இருப்பார் என்று புரிந்தது.
ஷேப்பே இல்லாமல் மாமியின் கருப்பு முலைகள் தரையை நோக்கிய வண்ணம் தொங்கின. அந்த முலைகளை விடாமல் மாரி மாரி சப்பி கொண்டே அன்பு கேட்டான் என்ன மாமி இது இப்படி இருக்குன்னு , எண்டா கேக்கறே. அந்த பிராமணன் பண்றதை. கீழே ஒன்னும் பன்னவிட்டாலும், தினமும் சப்பாத்திக்கு மாவு உருட்டினா தான் தூக்கமே வரும் அவருக்கு.
எத்தனையோ தடவை சொல்லி பார்த்து விட்டேன். நீங்க மேலே பன்னரதுலே கால் வாசி கீழே பண்ணினால் நன்னா இருக்கும்ன்னு. அவருக்கு பயம். ஒண்ணுதான் போறும்ன்னு முடிவு பண்ணி விட்டோமே. அப்பறோம் என்னடி கீழே என்ன பண்ண வேண்டி கிடக்கு. பேசாமா சும்மா இரு. கொஞ்ச நாழி அமுக்கி விட்டு தூங்கறேன்ன்னு சொல்லுவார். அந்த வினை தான் இது.
இம்ம். நான் கொடுத்து வெச்சது அவ்வளவுதான். இப்போ புரியறதா உனக்கு உன்னை எதுக்கு கூப்பிட்டேன்னு புரியுது மாமி எனக்கு நன்னா. மாமி சொன்னா: புரிஞ்சா மட்டும் போறதுடா அன்பு. அங்கே காட்டனும் வேலையை. சரி, சரி நீ கீழே போக மாட்டே போல இருக்கு. நானே அவுக்கறேன்னு சொல்லி, மாமி தன் புடவையை அவிழ்த்தாள்.
பாவாடை நாடாவை அவிழ்த்து, அப்படியே அதை நழுவ விட்டாள். இப்போது அகிலா மாமி தன் அந்தரங்கத்தை காட்டி கொண்டு எதிர் வீட்டு அன்பின் அன்புக்காக காத்து கொண்டு இருந்தாள். அகிலா மட்டும் காத்துகொண்டு இருக்கவில்லை. அகிலாவுதும் அன்பே அன்பே என்று ஆவலுடன் எதிர் பாத்து கொண்டு இருந்தது. மாமியின் ஊசி இல்லை காட்டை பார்த்து ரசித்து, மாமி என்ன இது கண்ணா பின்ன என்று இருக்கு. கொஞ்சம் கூட தெரியாம மயிர் மூடி இருக்கு.
இப்படி இருக்கறதுனால தான் மாமா அங்கே போக மாட்டார் போல இருக்கு. வாசபடி தெரியவே இல்லை மாமி. ஏய். இது என்னடா வீட்டு நிலைபடியாட. வாசல், படி அது இதுன்னு சொல்றே. இந்த இடம் பின்னே எப்படி இருக்குமா. எல்லோருக்கும் இருக்கிற மாதிர் தாண்ட இதுவும். புருஷாள் எல்லாம் சலூன் போவாளே, அதுபோல எங்களால் போக முடியாதுடா. அப்படிதான் இருக்கு,
எல்லோருக்கும் அப்படிதான். பச்சயா சொல்லனும்ன்ன, ஏன் உங்க அம்மாக்கு கூட அப்படிதான். முடியை பாக்காமல், படியை பாருன்னா. மாமி உங்களுக்கு தெரியாதா என்னா. இந்த காலத்து பொம்மனாட்டிகள் எல்லோரும் அங்கே சுத்தாமா வழித்து போட்டுடறா. நான் நிறைய ப்ளூ பிலிம் பார்த்து இருக்கேன்.
இந்த கோடை காலத்துக்கு இப்படி கரடி குட்டி மாதிரி இருந்தா, வேர்வை தாங்காது. அன்னிக்கி அவ சண்டையை பார்த்து விட்டு, புடவையோட சேர்த்து அமுக்கினேலே அது போல இருபத்தி நாலு மணி நேரமும் கை அங்கே தான் இருக்கணும். டேய் போறும்டா உன் வியாக்யானம். ஆக வேண்டிய வேலையை பாருடா. நான் என்னோவோ, மாமாவை விட ரொம்ப பெரிசா இன்னிக்கி வர ப்ரசாதமா கிடைத்து இருக்குன்னு சந்தோஷப்பட்டு கொண்டு இருக்கேன்.
நீ என்னடான்னா, உபதேசம் பன்னரே. போறும்டா. என்னால தாங்க இனி முடியாது. மாமா பயனை அழைத்துக்கொண்டு ஊருக்கு போய் இருக்கா. வர ஒரு வாரம் ஆகும். அது வரை இது உனக்கு தான். ஒன்னும் சொல்லாம, பண்ணு என்று அவன் பூளை பிடித்து தன் ஆப்பத்தில் வைத்தாள். மாமி இன்னும் கொஞ்சம் காலை அகட்டிகோங்கோ சொல்லி, அவள் காலை அன்பே விரித்து,
தன் எட்டு இன்ச் பூளை சுன்னிக்காக மாதக்கணக்கா ஏங்கும் அந்த கருப்பு காட்டில் செலுத்தினான். நிஜமாகவே மாமியால் அவன் கட்டையை தாங்க முடியவில்லை. ஐயோ மெதுவாடான்னு கத்தினாள்.மாமி கொஞ்சம் பொறுத்துக்குங்கோ. சரியா போய்டும். மாமா மட்டும் உழுங்கா உழுது இருந்தால், இப்படி துரு பிடிச்சு போனது போல ஆய் இருக்குமா.
கிணறு துந்து போனது போல உங்க புண்டை துந்து போச்சு மாமி. இனிமேதான் கொஞ்சம் கொஞ்சம்ம ஆழப்படுத்த வேண்டும். ஆட்டி அட்டிதான் மாமி அகலபடுதவும் முடியும். நீங்க கொஞ்சம் வலிய பொருத்து கொண்டு சும்மா இருங்கோ என்று சொல்லி மீண்டும் பச்சுன்னு அன்பு அவன் பூளை இன்னும் உள்ளே செலுத்தினான். போடா. என் உயிரே போய்டும் போல இருக்கடா.
ஆனால் வேணும் போலையும் இருக்கு. மெதுவா விடுடா. சண்டாளா. எதுத்தாதுலே ரூம் போட்டாலே. அப்போ ரூப் போட உபயோகபடுத்தின பன்னிரண்டு எம்.எம். அயரன் ராடு போல இருக்குடா உன் சாமான். மாமி ஏதோ சொல்லி கொண்டே இருந்தா. அன்பு தன் பூள் முழுவதையும் அகிலா மாமியின் அலுகுளில் சொருகிவிட்டான். இப்போ ஒக்க வேண்டும். மாமியின் கண்கள் விரக தாபத்தில் சொருகினா.
வாய் முனு முணுத்தது . ஆனால் முகத்தில் கிடைக்க போகும் சுகத்தின் அறிகுறி நன்கு தெரிந்தது. அன்பு மாமியின் கால்களை கொஞ்சம் விரித்தும் தூக்கி பிடித்தும் ஆங்கில லெட்டர் வீ மாதிரி மாமியின் கால்கள் வானத்தை நோக்கி இருக்கும்படி தன் இரு கைகளாலும் பிடித்துகொண்டு முட்டி போட்டுகொண்டு மாமியின் புண்டையில் தன் கை வேலையை – இல்லை இல்லை பூள் வேலையை – காட்டினான்.
ஐயோ அம்மா அப்பா என்று மாமி கத்திக்கொண்டு இருந்தாள்.கொஞ்ச குத்தளுக்குபின், மாமியின் சொர்க்கபூமி நன்கு பதபட்டு, வெண்ணை இளகினால் எப்படி இருக்கும், அப்படி இருந்தது. மாமி போன்றவர்களுக்கு சம்பிரதாய முறை படி – மாமி கீழ மாமி மேல் – தான் ஒக்க தெரியுமே தவிர, இந்த காம ஜாலங்கள் தெரியாது. அன்பு என்னோவோ பண்ணுகிறான். நன்னா இருக்கு என்று எண்ணி அதை அனுபவித்தாள்.