அன்றிரவு அம்மாவிடம் விஷயத்தை சொன்னேன் அல்லவா, அடுத்த நாள் காலையே சம்மதம் சொல்லிவிட்டால். அம்மாவுக்கு 4 அக்காள்கள். மூத்த அக்கா சாவித்திரி (ராகவியின் பாட்டி) எப்போதுமே என் அம்மாவிற்கு சப்போர்ட். அவள் உடனே ஓகே சொல்லிவிட்டால். கடைசி பெரியம்மாவும் ஓகே சொல்லிவிட்டால். மற்ற இரண்டு பெரியம்மாக்களுக்கும் இஷ்டம் இல்லை.
கல்யாணம் ரிஜிஸ்தர் ஆபீசில் நடந்தது. நெருங்கிய உறவினர்களுக்கும் அம்மாவின் அலுவலக நண்பர்கள், எங்கள் டிப்பார்ட்மெண்ட் ஸ்டாப் மட்டும் பங்கேற்ற சின்ன விருந்தும் நடந்தது. பொதுவாக எனக்கு அதிகம் நண்பர்கள் இல்லை. வீடு வரை வரும் நண்பன் யாரும் இல்லை.
ஒரு வாரம் கழித்து புதுமண தம்பதிகள் கோவாவிற்கு ஹனிமூன் சென்றுவிட்டது. எனக்கும் தங்கை ஹரிக்குட்டிக்கும் துணையாக சாவித்திரி பெரியம்மா வந்து இருந்தால்.
அன்று அரசு விடுமுறை. அடுத்த 2 நாட்கள் வார இறுதி. ஷோபனா அக்கா (சாவித்திரி பெரியம்மாவின் மகள்/ராகவியின் அம்மா) ராகவியையும் ரகுவையும் கூட்டிக்கொண்டு எங்கள் வீட்டுக்கு வந்துவிட்டால். அவள் ஊர் இங்கிருந்து 30 கிலோ மீட்டர் தூரம் தான். அவள் கணவன் சவுதியில் வேலை.
ஷோபனா அக்கா பற்றி சொல்லியே ஆக வேண்டும். பார்க்க நடிகை சினேகா போல இருப்பாள். என்ன…கொஞ்சம் பூசினாற்போல இருப்பாள். சினேகா கொஞ்சம் வெயிட் போட்டால் எப்படி இருக்குமோ அப்படி. நிச்சயம் குண்டு இல்லை. கொழு கொழு டைப். ராகவி குட்டி அப்படியே ஷோபனா அக்காவின் ஜூனியர் வெர்ஷன். சின்ன வயசு சினேகா.
“காலேஜெல்லாம் எப்படிப் போகுது தம்பி.”
“நல்ல போகுது அக்கா. மாமா எப்படி இருக்காங்கா ”
“நல்ல இருக்காங்க தம்பி. உங்களை ரொம்ப விசாரிச்சாங்க “. என் நினைவு தெரிந்து ஷோபனா அக்காவும் அத்தானும் என்னை வாங்க போங்க என்று தான் அழைப்பர். வருங்கால மாப்பிள்ளை ஆச்சே.
அவள் எனக்கு கொண்டுவந்த காப்பியை நான் குடிக்கும் வரை காத்திருந்தால்.
என் வீட்டின் அமைப்பை சொல்லிவிடுகிறேன். எங்க எரியா ஒரு எக்ஸ்டென்ஷன் ஏரியா. மொத்தமே 20-25 வீடுங்க தான். அதுவும் எல்லாம் தள்ளித் தள்ளி. எங்க தெரு தான் கடைசி. இதுக்கு பின்னால் போட்டால் வெளி தான். தெருவில் ரெண்டே வீடு. அடுத்த வீடு இன்னொரு கோடியில்.
கீழே 2 ரூம், ஹால், கிட்சென். இரண்டில் ஒரு ரூமில் அட்டாச்ட் பாத்ரூம். அதில் தான் அம்மாவும் ஹரிக்குட்டியும் வாசம். அடுத்த ரூம் விருந்தினர் யாரும் வந்தால். மாடியில் ஒரு ரூம். பக்கத்தில் பாத்ரூம். அது எனக்கு.
இரவில் என் தேவை ஏற்பட்டால் 10.30க்கு மேல் ஹரிதா தூங்கிய பின், கொல்லைக்கதவை வெளிப்பக்கமாக தாழ்ப்பாழ் போட்டு விட்டு அம்மா மாடிக்கு வந்து என்னுடன் கொட்டமடிப்பாள்.
ஹனிமூன் போய் 4 நாட்கள் ஆகின்றது. நாளை இரவு புறப்பட்டு ஞாயிறு இரவு வந்துவிடுவர். அம்மா ஞாபகமாகவே இருந்தது. சரி, அவளை நினைத்து கை அடிக்கலாம் என்று நினைத்தபோது அக்கா காப்பி கொண்டுவந்தால்.
காப்பியை குடித்துக்கொண்டே அக்காவை ஏற இறங்க பார்த்துக்கொண்டு இருந்தேன். மாநிறம் என்றாலும் நல்ல அழகி. நான் பார்வையால் வருடுவது அவளுக்கு கூச்சமாக இருந்தது புரிந்தது. ஆனாலும் ஒண்ணும் சொல்லாமல் நெளிந்துக்கொண்டு இருந்தால். என்ன சொல்ல முடியும். இஞ்சினியர் மாப்பிள்ளை ஆச்சே. அப்பா இல்லை என்றாலும் அப்பாவழி சொத்துக்கள் இருக்கே. அவள் கணவன் வெறும் எலெக்ட்ரீஷன் தான்.
“அக்கா”
“தம்பி ”
“ராகவிய கொஞ்சம் மேல அனுப்புங்களேன் ”
அவள் தயக்கமாக என்னைப்பார்த்தால். பிறகு சுதாரித்துக்கொண்டு
“சரிங்க தம்பி”
“உங்களுக்கு ஒண்ணும் ஆட்சேபனை இல்லையே..”
“நீங்க உரிமைக்காறாரு….”
குடித்து முடித்த காப்பி டம்ளரை கொடுத்தேன். “இதோ அவளை வரச்சொல்லுறேன்…” என்று திரும்பி நடந்தால். என்ன ஒரு அழகு நடை. 2 வருஷத்துக்கு ஒரு முறை தான் அத்தான் ஊருக்கு வருவார். பாவம் எப்படி சமாளிக்கிறாலோ என்று தோன்றியது. மனதிற்குள் ஒரு குறுகுறுப்பும் வந்தது. அக்கா ஊருக்கும் எங்கள் ஊருக்கும் சரியாக சம தூரத்தில் இடையில் இருக்குது எங்கள் காலேஜ். நான் அக்கா வீட்டுப்பக்கம் போறதேயில்லை என்று பெரியம்மா ரொம்ப வருத்தப்படுவாள். இத்தனை நாள் தோன்றவில்லை. அதான் அம்மாப் பிள்ளையாகிவிட்டேனே. இனிமே அப்படி இருக்கக் கூடாது. ராகவியை இம்ப்ரெஸ் செய்ய தேவை இல்லை. எப்பவும் மாமா மாமா என்று குழைவாள். அப்படி சொல்லியே வளர்க்கப்பட்டு இருக்கிறாள். கொஞ்சம் முயன்றால்……ஷோபனா அக்கா……சரி, பிறகு பார்க்கலாம்.
“ஏ ஹரிக்குட்டி நீ எங்க போறே. ராகவி மட்டும் போகட்டும். நீ இங்க இரு.” பெரியம்மா குரல் கேட்டது. சரிதான், பாட்டியும் அம்மாவும் சேர்ந்தது ராகவியை எனக்கு செட் பண்ணிவிடுகிறார்கள் என்று தோன்றியது.
சட்டையும் ஸ்கர்ட்டும் போட்டிருந்தால் ராகவி. இவ்வளவு நாள் பெரிதாக என்னை ஈர்த்ததில்லை. இன்று என்னவோ ரொம்ப அழகாக இருப்பது போல் தெரிந்தது. மாநிற அழகி.
“என்னடி படிப்பெல்லாம் எப்படி போகுது…”
“நல்ல போகுது மாமா ”
“இங்க பக்கத்துல வாயேன் ”
தயங்கி தயங்கி வந்தால். கையைப் பிடித்து இழுத்தேன். “வாடின்னா”
தலை குனிந்தபடி நின்றால். ரெட்டை ஜடை. என்ன அழகு.
“ஜடை யாரு போட்டு விட்டா? பாட்டியா?”
“இல்ல மாமா. நானே போட்டுக்கிட்டேன்.”
“நீயேவா…..குட். ஹரிகுட்டிக்கு இன்னமும் அம்மா தான் பின்னி விடுவாள் ”
என் வலது கை அவள் இடது தோள் மீது. அப்படியே அவள் கழுத்தை வருடினேன். ரொம்ப கூச்சப்பட்டாள்.
கொஞ்ச நேரம் ஏதேதோ பேசிக்கொண்டு இருந்தோம். பேசிக்கொண்டே அவள் கன்னம், முதுகு, இடுப்பு என்று தடவினேன். தடுமாறியபடியே பேச்சு கொடுத்தாள்.
“என்னடி இப்படி கூச்சப்படுற…..நாம கல்யாணம் பண்ணிக்க போறவங்க…”
“மாமா…..கதவு திறந்திருக்கு. யாராவது பாத்துட்டா…..”
“ஹேய்…..பெரிய ஆளுடி நீ…..தாப்பா போடுற அளவுக்கு வெவரமானவளா நீ…?”
வெட்கம் தாங்கவில்லை. “போய் சாத்திட்டு வா…” சாத்தி தாழ்ப்பாழும் போட்டுவிட்டு சமத்தாக இருந்த இடத்துக்கே வந்து நின்றால்.
தோளோடு அணைத்துக்கொண்டு கட்டிலில் உட்கார்ந்தேன். எத்தனை நாட்கள் இந்த கட்டிலில் அம்மாவோடு இன்புற்று இருக்கிறேன்…..
“ராகவி”
“மாமா”
“உனக்கு என்னை பிடிச்சியிரிக்கா?”
“ரொம்ப பிடிக்கும் மாமா”
“நான் நம்ப மாட்டேன் ”
பயத்தோடு என்னைப்பார்த்தாள்.
“மதர் ப்ராமிஸா உங்களை ரொம்ப பிடிக்கும் மாமா”
“இது வரைக்கும் ஒரு ஐ லவ் யு கூட சொன்னதில்லை நீ….”
“மாமா ரொம்ப ரொம்ப ஐ லவ் யு மாமா ”
“நான் வேற ஒரு பொண்ணை கட்டிக்கிட்டா என்ன பண்ணுவே…”
அவள் கண்களில் நீர் வழிந்தது. “மாமா நான் உங்கள ரொம்ப லவ் பண்ணுறேன் மாமா…”
“எவ்வளவு நாளா என்னை லவ் பண்ணுற…”
“பிப்த்….இல்ல போர்த் படிக்கிறப்ப இருந்து மாமா….”
எனக்கு சிரிப்பு வந்தது. அக்காவும் பெரியம்மாவும் சொல்லி சொல்லி வளர்த்து இருக்கிறார்கள் என்று புரிந்தது.
15 வயது பெண்….இப்படியா உருகி உருகி லவ் பண்ணுவாள்? பெரியம்மா அடிக்கடி சொல்லுவாள்…ஒரு எட்டு ஷோபனா வீட்டுக்கு போயிட்டு தான் வாயேன்…..அப்போதெல்லாம் அலட்சியம் செய்வேன்.